سرقت ادبی چیست؟ جامعه علمی مدتهاست که با سرقت ادبی رابطه مشکلی داشته است. دزدی ادبی به عملی اطلاق می‌شود که ایده‌ها، کلمات یا کارهای دیگران را در نظر بگیریم و آنها را به‌عنوان متعلق به خود معرفی کنیم. جامعه علمی این را یک تخلف جدی دانشگاهی و تفسیر نادرست از مبانی یادگیری علمی می داند. در این مقاله به سرقت ادبی در مقالات علمی، انواع، پیامدها و پیشگیری از آن می پردازیم.
سرقت ادبی در مقالات علمی: انواع و اقسام سرقت علمی
برای ارتکاب سرقت ادبی در مقالات علمی می توان از چندین راه استفاده کرد. سرقت ادبی مرتبط با علم اغلب به اشکال زیر است:
1. سرقت علمی مستقیم
بارزترین شکل سرقت ادبی، سرقت علمی مستقیم است که در آن شخصی بدون ذکر اعتبار، کلمه به کلمه کار دیگران را کپی می کند. می تواند منجر به رد نسخه خطی، لطمه زدن به اعتبار محقق و عواقب قانونی برای محقق شود.
راه های مختلفی وجود دارد که سرقت مستقیم ممکن است رخ دهد، از جمله کپی کردن متن از منبع منتشر شده، کپی کردن متن از یک همکار، یا کپی کردن متن از یک دست نوشته منتشر نشده. علاوه بر این، سرقت ادبی مستقیم زمانی اتفاق می‌افتد که محقق از تصاویر یا ارقام بدون انتساب یا مجوز مناسب استفاده کند. پژوهشگران باید اطمینان حاصل کنند که به درستی تمام منابع را اعتبار می دهند و در صورت لزوم مجوز دریافت می کنند.
2. سرقت ادبی از خود
هنگامی که از اثری که قبلاً منتشر کرده اید بدون ذکر یا کسب مجوز مجدداً استفاده می کنید، به آن سرقت ادبی از خود گفته می شود. علیرغم این واقعیت که ممکن است به نظر سرقت ادبی نباشد، همچنان می تواند منجر به رد شدن دستنوشته شما شود.
هنگامی که سرقت ادبی در میان باشد، می تواند از ارسال نسخه خطی منتشر شده قبلی گرفته تا ارسال نسخه خطی که شباهت زیادی به نسخه خطی منتشر شده قبلی دارد تا ارسال نسخه خطی که از داده ها یا یافته های مشابه نسخه خطی منتشر شده قبلی استفاده می کند، متغیر باشد. یک خط قبلا منتشر شده استفاده می شود. یک محقق همچنین ممکن است با استفاده از انتشارات یا تصاویر قبلی خود بدون ارجاع یا مجوز مناسب، سرقت ادبی کند.
محقق باید اطمینان حاصل کند که آثار منتشر شده قبلی آنها به درستی استناد شده و در صورت لزوم مجوز گرفته شده است. همچنین برای محققان مهم است که اطمینان حاصل کنند که انتشارات جدید آنها تحقیقات و ایده های اصلی را ارائه می دهد.
3. ترجمه سرقت ادبی
در بازنویسی سرقت ادبی، شخصی از کارهای شخص دیگری استفاده می کند اما ساختار کلمات و جمله را کمی تغییر می دهد. اگرچه اثر متفاوت به نظر می رسد، اما همچنان سرقت ادبی است زیرا نویسنده اصلی به درستی اعتبار ندارد.
ممکن است با استفاده از اثر نویسنده دیگری به عنوان الگوی کار خود، تغییر چند کلمه یا جمله، اما حفظ ایده اصلی، یا جایگزینی کلمات با مترادف، مرتکب سرقت ادبی ترجمه شوید.
در زمان ارائه ایده و کار از سوی دیگران، پژوهشگران باید به درستی به همه منابع اعتبار داده و از کلمات خود استفاده کنند. علاوه بر این، محققان باید اطمینان حاصل کنند که ترجمه های آنها معنای نویسنده اصلی را تغییر نمی دهد.
4. سرقت ادبی موزاییک
با استفاده از منابع متعدد و عدم ارجاع صحیح به آنها، سرقت علمی موزاییکی ایجاد می شود. علیرغم اینکه اثری جدید به نظر می رسد، سرقت ادبی هنوز هم زمانی در نظر گرفته می شود که ایده ها و آثار اصلی نویسنده اصلی به درستی اعتبار نداشته باشند.
استفاده از منابع متعدد برای ایجاد یک سند جدید، کپی و چسباندن متن از چندین منبع بدون استناد مناسب، یا خلاصه کردن چندین منبع بدون استناد مناسب، برخی از راه‌های وقوع سرقت ادبی موزاییک هستند.
هر زمان که محققین اسناد جدیدی ایجاد می کنند، باید مطمئن شوند که همه منابع را به درستی اعتبار می دهند و از کلمات خودشان استفاده می کنند. محقق باید هنگام جمع بندی منابع متعدد اطمینان حاصل کند که همه منابع به درستی ذکر شده و ایده های اصلی به طور دقیق منتقل می شوند.
سرقت ادبی در مقالات علمی و پیامدهای آن
هنگامی که دانشمندان در مقالات خود سرقت ادبی می کنند، ممکن است عواقب شدیدی را متحمل شوند. محققی که مرتکب سرقت ادبی می شود می تواند با عواقب زیر روبرو شود:
رد نسخه خطی
تشخیص سرقت ادبی در یک مقاله علمی تقریباً به یقین منجر به رد کامل می شود. واکنش نامطلوبی مانند این می تواند ضربه جدی به حرفه یک محقق باشد، زیرا به اعتبار و اعتبار آنها آسیب می رساند. تحقیقات می تواند با رد نسخه های خطی که منجر به از دست دادن بودجه و منابع می شود، مختل شود.
لطمه زدن به شهرت
اعتبار پژوهشگران در جامعه علمی می تواند با سرقت علمی آسیب جدی وارد کند. از دست دادن اعتماد و احترام می تواند منجر به مشکلاتی در همکاری با دانشمندان دیگر و به دست آوردن بودجه برای تحقیقات آینده شود. داشتن یک شهرت آسیب دیده همچنین می تواند بر آینده شغلی یک محقق تأثیر منفی بگذارد.
پیامدهای قانونی
محققی که مرتکب سرقت ادبی می شود ممکن است با جریمه نقدی، حبس یا هر دوی آنها مواجه شود، در صورتی که مجرم شناخته شود. سرقت ادبی نقض حقوق شما به عنوان نویسنده تلقی می شود زیرا قوانین کپی رایت از حقوق شما به عنوان نویسنده محافظت می کند. دولت ممکن است در برخی موارد علیه محققانی که مرتکب سرقت ادبی می شوند اقدام قانونی انجام دهد.
ابطال گواهی
محققان همچنین می توانند مدرک خود را به دلیل سرقت ادبی باطل کنند. محققانی که از این طریق آسیب می بینند ممکن است دچار افت شغلی جدی شوند. ابطال مدرک می تواند فرصت های شغلی آینده را محدود کرده و منجر به از دست دادن شغل شود.
مجازات سرقت ادبی در ایران
موضوع سرقت ادبی یکی از رایج ترین موضوعات در دانشگاه ها در سراسر جهان است و ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست. تعدادی از اقدامات ایران در چند سال گذشته برای مبارزه با سرقت ادبی و تضمین یکپارچگی تحصیلی انجام شده است. ایران سرقت ادبی را به عنوان یک جرم جدی تلقی می کند و کسانی را که مجرم شناخته شوند با مجازات های شدید مجازات می کند.
اقدامات متعددی برای پیشگیری و مقابله با سرقت ادبی در تحقیقات دانشگاهی توسط وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ایران (MSRT) انجام داده است. محققان و مؤسسات دانشگاهی توسط MSRT ملزم به رعایت دستورالعمل ها و مقررات سختگیرانه هستند.
سرقت ادبی در ایران یک جرم دانشگاهی تلقی می شود و می تواند مجازات شدیدی را برای محققین در پی داشته باشد. میزان سرقت ادبی تعیین کننده شدت مجازات است. ایرانیان معمولاً برای سرقت ادبی به روش های زیر مجازات می شوند:
ابطال گواهی
مدرک ایرانی به دلیل سرقت ادبی که یکی از بدترین مجازات هاست، قابل لغو است. در صورتی که مدرک یک محقق به دلیل سرقت ادبی لغو شود، ممکن است مانع پیشرفت شغلی و شغلی قابل توجهی شود.
تعلیق فعالیت های پژوهشی
اتهام سرقت ادبی می تواند منجر به تعلیق از انجام تحقیقات شود. در نتیجه، دسترسی آنها به منابع و بودجه محدود می شود و ادامه کار را برای آنها دشوار می کند.
ممنوعیت انتشار
این احتمال وجود دارد که پژوهشگران در صورت سرقت ادبی از انتشار منع شوند. یعنی برای مدت معینی اجازه انتشار هیچ اثری را نخواهند داشت. می تواند بر روی شغل و شهرت آنها تأثیر منفی بگذارد.
penalty
مجازات‌های بیشتر ممکن است شامل جریمه برای محققانی باشد که به سرقت ادبی متهم شده‌اند. جریمه سرقت ادبی بسته به شدت آنها متفاوت است.
پیامدهای قانونی
کسانی که مرتکب سرقت ادبی می شوند قوانین کپی رایت را نقض می کنند و در صورت مجرم شناخته شدن ممکن است با عواقب قانونی مانند جریمه نقدی و حبس روبرو شوند.
همچنین ایران اقدامات کمی برای مبارزه با سرقت ادبی در تحقیقات دانشگاهی انجام داده است. NREC تضمین می کند که شیوه های تحقیقاتی اخلاقی هستند و یکپارچگی در سراسر MSRT حفظ می شود. یکپارچگی آکادمیک توسط NREC که دستورالعمل هایی برای تحقیقات اخلاقی ایجاد کرده است، ترویج می شود.
کمیته ملی اخلاق پژوهش در ایران توسط مؤسسات دانشگاهی در ایران ملحق شده است که کمیته‌های اخلاقی خود را برای تضمین تحقیقات اخلاقی ایجاد کرده‌اند. کمیته‌ها پشتیبانی و آموزش تحقیقاتی را ارائه می‌کنند و اطمینان می‌دهند که اخلاق در تمام تحقیقات انجام شده در مؤسسات آنها رعایت می‌شود.
ابزارهای شناخت ادبیات
تورنیتین
با استفاده از Turnitin، می‌توانید نسخه‌ای خطی را با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده و سایر آثار دانشجویی بررسی کنید تا سرقت ادبی پیدا کنید. هنگامی که شباهت‌های بین نسخه خطی و اثر منتشر شده مشخص شود، گزارش سرقت ادبی توسط این ابزار ایجاد می‌شود. برای بررسی سرقت ادبی در مقالات دانشگاهی، موسسات آموزشی و ناشران از Turnitin استفاده می کنند.
جستجوگر سرقت ادبی X
این یک نسخه خطی را با پایگاه داده ای از آثار منتشر شده برای تشخیص سرقت ادبی مقایسه می کند. با استفاده از این ابزار، می‌توانید گزارش سرقت ادبی ایجاد کنید و ببینید کدام قسمت‌های دستنوشته شما مشابه آنهایی است که در جاهای دیگر منتشر شده است. Plagiarism Checker X معمولاً توسط دانشمندان و ناشران برای بررسی مقالات علمی برای سرقت ادبی استفاده می شود.
گرامر
از ابزارهای نوشتاری مانند Grammarly برای جلوگیری از اشتباهات تایپی، اشتباهات گرامری و سرقت ادبی استفاده می شود. با استفاده از این ابزار می توانید نسخه خطی را با پایگاه داده وسیعی از آثار منتشر شده مقایسه کنید و شباهت های بین آنها را مشاهده کنید. برای بررسی مقالات دانشگاهی برای سرقت ادبی، محققان و دانشجویان از Grammarly استفاده می کنند.
Copyscape
در Copyscape، شباهت بین نسخه خطی و پایگاه داده وسیعی از آثار منتشر شده شناسایی و برجسته می شود. این ابزار علاوه بر بررسی محتوای تکراری در اینترنت، گزارش سرقت ادبی تولید می کند. یک راه رایج برای ناشران و صاحبان وب سایت برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات دانشگاهی استفاده از Copyscape است.
iThenticate
یک ابزار تشخیص سرقت ادبی به نام iThenticate یک نسخه خطی را با پایگاه داده ای از آثار منتشر شده مقایسه می کند و در صورت وجود سرقت علمی را تشخیص می دهد. با استفاده از این ابزار، می توانید گزارش سرقت ادبی ایجاد کنید که شباهت های بین نسخه خطی و اثر منتشر شده را برجسته می کند و سرقت علمی احتمالی را برجسته می کند. محققان و ناشران از iThenticate برای بررسی نسخه های خطی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
DupliChecker
با DupliChecker، یک نسخه خطی با پایگاه داده مقالات منتشر شده مقایسه می شود و سرقت ادبی شناسایی می شود. با استفاده از این نرم افزار، می توانید گزارش سرقت ادبی تهیه کنید که شباهت های موجود بین نسخه خطی و آثار منتشر شده ای که بررسی کرده اید را برجسته می کند. دانشجویان و محققان معمولاً از DupliChecker برای بررسی مقالات علمی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی با چه ابزاری انجام می شود؟
بازرسی دستی
ابزار مهمی که توسط داوران مجلات علمی برای تشخیص سرقت ادبی استفاده می شود، بازرسی دستی است. با استفاده از پایگاه داده ای از آثار منتشر شده و سایر منابع، داوران برای شناسایی سرقت ادبی در دست نوشته ها آموزش می بینند. هنگام بررسی یک دست نوشته، داوران می توانند سرقت علمی مستقیم، سرقت ادبی به طور کلی و سایر انواع سرقت ادبی را شناسایی کنند.
نرم افزار تشخیص سرقت ادبی
استفاده از نرم افزارهای تشخیص سرقت ادبی توسط داوران مجلات علمی یکی دیگر از روش های تشخیص سرقت ادبی است. ابزارهای نرم افزاری وجود دارد که نسخه خطی شما را با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده مقایسه می کند تا شباهت هایی پیدا کند. بر اساس مقایسه نسخه خطی با آثار منتشر شده، گزارش سرقت علمی تهیه می شود.
چندین ابزار نرم افزاری برای تشخیص سرقت ادبی وجود دارد که توسط داوران مجلات دانشگاهی استفاده می شود، از جمله Turnitin، iThenticate و Copyscape.
بررسی مرجع
یکی دیگر از روش های تشخیص سرقت ادبی، بررسی منابع موجود در مقالات علمی است. مقایسه ای بین مراجع استفاده شده در نسخه خطی و مراجع ذکر شده در فهرست مرجع توسط داوران وجود دارد. به این ترتیب تمامی منابع به درستی استناد می شوند و هیچ استنادی نادیده گرفته نمی شود.
به عنوان بخشی از فرآیند بررسی، بازبینان اطمینان حاصل می کنند که منابع ذکر شده در نسخه خطی به درستی ذکر شده اند و اطلاعات ذکر شده با منبع اصلی مطابقت دارد. این امکان وجود دارد که داوران در صورت وجود هرگونه مغایرت، سرقت ادبی را بیشتر بررسی کنند.
مقالات علمی باید عاری از سرقت ادبی باشند
برای جلوگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی، محققان باید از دستورالعمل‌ها و بهترین شیوه‌های خاص پیروی کنند. در اینجا چند نکته برای جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات علمی آورده شده است:
از نقل قول های مناسب استفاده کنید
مقالات علمی باید دارای استناد صحیح باشند تا از سرقت ادبی جلوگیری شود. هنگام استفاده از اثر شخص دیگری، اعتبار به نویسنده اصلی ضروری است. علاوه بر استنادهای درون متنی، فهرست مرجع نیز در پایان وجود دارد. یک نقل قول درون متنی باید شامل نام نویسنده، تاریخ انتشار و شماره(های) صفحه باشد. فهرست مرجع که بر اساس نام خانوادگی بر اساس حروف الفبا فهرست شده است، باید شامل تمام منابع ذکر شده در مقاله باشد.
در تحقیقات علمی از سبک های APA، MLA و شیکاگو استفاده می شود. شیوه استناد مورد نیاز رشته آنها باید برای محققان آشنا باشد و با دقت دنبال شود.
از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید
جستجوگرها برای سرقت ادبی می توانند سرقت ادبی را در یک نسخه خطی با شناسایی نمونه هایی از آن تشخیص دهند. تعدادی از ابزارهای آنلاین برای کمک به محققان در بررسی آثارشان برای سرقت ادبی موجود است. با مقایسه نسخه خطی با پایگاه داده آثار منتشر شده، این ابزارها می توانند هر شباهتی را شناسایی کنند. شناسایی سرقت ادبی و حذف آن از یک نسخه خطی می تواند با استفاده از چک کننده سرقت علمی انجام شود.
با احتیاط از پارافریز استفاده کنید
بازنویسی فرآیندی است که در آن ایده‌ها یا کارهای دیگران را با کلمات خود بیان می‌کنید. مهم است که هنگام نقل قول از تغییر معنای نویسنده اصلی خودداری کنید. اگر خیلی دقیق ترجمه کنید، ممکن است سرقت ادبی کنید، که زمانی اتفاق می افتد که از کار شخص دیگری استفاده می کنید اما کلمات یا ساختار جمله را تغییر می دهید.
استفاده از کلمات و ساختار جمله خود در هنگام ترجمه مهم است. گنجاندن فهرست استناد و منابع درون متنی به درستی کار نویسنده را اعتبار می‌بخشد.
قوانین کپی رایت را بدانید
یک قانون کپی رایت وجود دارد که از حقوق نویسندگان اصلی محافظت می کند. قوانین کپی رایت کشوری که تحقیق در آن منتشر خواهد شد برای جلوگیری از سرقت ادبی مهم است. قوانین و مقررات کپی رایت را آموزش دهید تا از تخلفات تصادفی جلوگیری کنید. گاهاً پژوهشگران مجبورند برای استفاده از آثار یا فرم‌های خاصی مجوز بگیرند.
از کلمات خودت استفاده کن
مقالات علمی باید به زبان خود شما نوشته شوند تا از سرقت ادبی جلوگیری شود. هنگام ارائه ایده ها یا کارهای دیگران مهم است که آنها را بازنویسی کنید. در صورت استفاده از نقل قول مستقیم، باید به نویسنده اصلی اعتبار داده شود. جمع بندی منابع متعدد نیز باید با استفاده از کلمات خود محقق انجام شود.
سوابق را نگه دارید
مستندسازی صحیح منابع برای جلوگیری از سرقت علمی در مقالات علمی ضروری است. برای محققین مهم است که اطمینان حاصل کنند که همه مراجع و همچنین اطلاعات مرتبط در مورد کار خود را ثبت می کنند، مانند نویسنده، عنوان، تاریخ انتشار و شماره صفحه. منابع باید از این اطلاعات در یادداشت های پایانی مقاله جمع آوری شود. توانایی نگهداری دقیق سوابق به محققان کمک می کند تا از سرقت علمی تصادفی جلوگیری کنند و اطمینان حاصل شود که همه منابع به درستی اعتبار دارند.
کار خود را مرور کنید
نویسنده باید قبل از ارسال مقاله خود را از نظر استناد صحیح به منابع و سرقت ادبی بررسی کند. تصحیح نسخه خطی برای اشتباهات املایی و دستوری نیز مهم است. قبل از ارسال، محققان باید یک دستنوشته را از نظر سرقت ادبی بررسی کنند تا هر گونه خطا را ردیابی کرده و قبل از تبدیل شدن به یک مشکل تصحیح کنند.
Result
در پایان، سرقت ادبی یک جرم جدی در جامعه علمی است و می تواند منجر به رد نسخه خطی، آسیب به شهرت، عواقب قانونی و ابطال مدرک شود. برای جلوگیری از سرقت علمی در مقالات علمی، محققین باید بدانند که چه نوع سرقت ادبی وجود دارد، عواقب سرقت علمی و بهترین روش ها برای جلوگیری از آن وجود دارد.
محققان باید با استناد صحیح، استفاده از ابزارهای تشخیص سرقت ادبی، تفسیر دقیق، درک قوانین کپی رایت، استفاده از کلمات خود و بررسی دقیق آثار خود از سرقت ادبی اجتناب کنند.
داوران مجلات علمی با شناسایی و پیشگیری از سرقت علمی در مقالات علمی، نقش مهمی در تضمین یکپارچگی تحقیقات علمی دارند. به عنوان مثال، داوران دست‌نوشته‌ها را به صورت دستی بازرسی می‌کنند، نرم‌افزار تشخیص سرقت ادبی را بررسی می‌کنند و مراجع را بررسی می‌کنند تا مطمئن شوند که سرقت ادبی ندارند.
یکپارچگی و اصالت تحصیلی بالاترین استانداردهایی است که محققان باید به آن پایبند باشند تا از سرقت ادبی جلوگیری کنند. دانشمندان می توانند با پیروی از بهترین شیوه ها و دستورالعمل ها، یکپارچگی جامعه علمی را حفظ کنند.